1 Kings 5
1 Καὶ ἀπέστειλεν ὁ Χειρὰμ βασιλεὺς τῆς Τύρου τοὺς δούλους αὑτοῦ πρὸς τὸν Σολομῶντα, ἀκούσας ὅτι ἔχρισαν αὐτὸν βασιλέα ἀντὶ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ· διότι ὁ Χειρὰμ ἠγάπα πάντοτε τὸν Δαβίδ.
2 Καὶ ἀπέστειλεν ὁ Σολομὼν πρὸς τὸν Χειράμ, λέγων,
3 Σὺ ἐξεύρεις ὅτι Δαβὶδ ὁ πατήρ μου δὲν ἠδυνήθη νὰ οἰκοδομήσῃ οἶκον εἰς τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ αὑτοῦ, ἐξ αἰτίας τῶν πολέμων τῶν περικυκλούντων αὐτὸν πανταχόθεν, ἑωσοῦ ὁ Κύριος ἔβαλε τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ ὑπὸ τὰ ἴχνη τῶν ποδῶν αὐτοῦ·
4 ἀλλὰ τώρα Κύριος ὁ Θεὸς μου ἔδωκεν εἰς ἐμὲ ἀνάπαυσιν πανταχόθεν· δὲν ὑπάρχει οὔτε ἐπίβουλος οὔτε ἀπάντημα κακόν·
5 καὶ ἰδού, ἐγὼ λέγω νὰ οἰκοδομήσω οἶκον εἰς τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ μου, καθὼς ὁ Κύριος ἐλάλησε πρὸς τὸν Δαβὶδ τὸν πατέρα μου, λέγων, Ὁ υἱὸς σου, τὸν ὁποῖον θέλω βάλει ἀντὶ σοῦ ἐπὶ τὸν θρόνον σου, οὗτος θέλει οἰκοδομήσει τὸν οἶκον εἰς τὸ ὄνομά μου·
6 τώρα λοιπὸν πρόσταξον νὰ κόψωσιν εἰς ἐμὲ κέδρους ἐκ τοῦ Λιβάνου· καὶ οἱ δοῦλοι μου θέλουσιν εἶσθαι μετὰ τῶν δούλων σου· καὶ θέλω δώσει εἰς σὲ μισθὸν διὰ τοὺς δούλους σου, κατὰ πάντα ὅσα εἶπας· διότι σὺ ἐξεύρεις ὅτι μεταξὺ ἡμῶν δὲν εἶναι οὐδεὶς οὕτως ἔμπειρος νὰ κόπτῃ ξύλα, ὡς οἱ Σιδώνιοι.
7 Καὶ ὡς ἤκουσεν ὁ Χειρὰμ τοὺς λόγους τοῦ Σολομῶντος, ἐχάρη σφόδρα καὶ εἶπεν, Εὐλογητὸς Κύριος σήμερον, ὅστις ἔδωκεν εἰς τὸν Δαβὶδ υἱὸν σοφὸν ἐπὶ τὸν λαὸν τὸν πολὺν τοῦτον.
8 Καὶ ἀπέστειλεν ὁ Χειρὰμ πρὸς τὸν Σολομῶντα, λέγων, Ἤκουσα περὶ ὅσων ἐμήνυσας πρὸς ἐμέ· ἐγὼ θέλω κάμει πᾶν τὸ θέλημά σου διὰ ξύλα κέδρινα καὶ διὰ ξύλα πεύκινα·
9 οἱ δοῦλοί μου θέλουσι καταβιβάζει αὐτὰ ἐκ τοῦ Λιβάνου εἰς τὴν θάλασσαν· καὶ ἐγὼ θέλω κάμει νὰ φέρωσιν αὐτὰ εἰς σχεδίας διὰ τῆς θαλάσσης μέχρι τοῦ τόπου ὅντινα μηνύσῃς πρὸς ἐμέ, καὶ νὰ λύσωσιν αὐτὰ ἐκεῖ· σὺ δὲ θέλεις παραλάβει αὐτά· θέλεις δὲ ἐκπληρώσει καὶ σὺ τὸ θέλημά μου, δίδων τροφὰς διὰ τὸν οἶκόν μου.
10 Ἔδιδε λοιπὸν ὁ Χειρὰμ εἰς τὸν Σολομῶντα ξύλα κέδρινα καὶ ξύλα πεύκινα, ὅσα ἤθελεν.
11 Ὁ δὲ Σολομὼν ἔδωκεν εἰς τὸν Χειρὰμ εἴκοσι χιλιάδας κόρων σίτου διὰ τροφήν τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ εἴκοσι κόρους ἐλαίου κοπανισμένου· οὕτως ἔδιδεν ὁ Σολομὼν εἰς τὸν Χειρὰμ κατ᾿ ἔτος.
12 Καὶ ἔδωκεν ὁ Κύριος εἰς τὸν Σολομῶντα σοφίαν, καθὼς εἶπε πρὸς αὐτόν· καὶ ἦτο εἰρήνη μεταξὺ Χειρὰμ καὶ Σολομῶντος· καὶ ἔκαμον συνθήκην ἀμφότεροι.
13 Ἔκαμε δὲ ὁ βασιλεὺς Σολομὼν ἀνδρολογίαν ἐκ παντὸς τοῦ Ἰσραήλ, καὶ ἦτο ἡ ἀνδρολογία τριάκοντα χιλιάδες ἀνδρῶν.
14 Καὶ ἀπέστελλεν αὐτοὺς εἰς τὸν Λίβανον, δέκα χιλιάδας τὸν μῆνα κατὰ ἀλλαγήν· ἕνα μῆνα ἦσαν ἐν τῷ Λιβάνῳ καὶ δύο μῆνας ἐν τοῖς οἴκοις αὑτῶν· ἐπὶ δὲ τῆς ἀνδρολογίας ἦτο ὁ Ἀδωνιράμ.
15 Καὶ εἶχεν ὁ Σολομὼν ἑβδομήκοντα χιλιάδας ἀχθοφόρων καὶ ὀγδοήκοντα χιλιάδας λιθοτόμων ἐν τῷ ὄρει·
16 ἐκτὸς τῶν ἐπιστατῶν τῶν διωρισμένων παρὰ τοῦ Σολομῶντος, οἵτινες ἦσαν ἐπὶ τῶν ἔργων, τρεῖς χιλιάδες καὶ τριακόσιοι, ἐπιστατοῦντες ἐπὶ τὸν λαὸν τὸν δουλεύοντα εἰς τὰ ἔργα.
17 Προσέταξε δὲ ὁ βασιλεύς, καὶ μετέφεραν λίθους μεγάλους, λίθους ἐκλεκτούς, λίθους πελεκητούς, διὰ τὰ θεμέλια τοῦ οἴκου.
18 Καὶ ἐπελέκησαν οἱ οἰκοδόμοι τοῦ Σολομῶντος καὶ οἱ οἰκοδόμοι τοῦ Χειρὰμ καὶ οἱ Γίβλιοι, καὶ ἡτοίμασαν τὰ ξύλα καὶ τοὺς λίθους, διὰ νὰ οἰκοδομήσωσι τὸν οἶκον.